کربلا

بهترین عُشّاقِ عالم را خدا

جمع کرده در زمین کربلا

کربلا یعنی صبوری در بلا

سرفدایِ تارموئی از ولا

کربلا آئینه ی آئینه هاست

کوثری درماورای سینه هاست

کربلا یعنی نوای لا تَخَف

بستن پیمان خونها با هدف

کربلا عزّت، شرف ، مردانگی

انتهای غیرت وفرزانگی

کربلا قربانگهِ سردارها

رقصِ عاشق پایِ چوبِ دارِها

کربلا این تربتِ خونبارعشق

خاکِ پاکِ سجده گاه ودارِعشق

کربلا یعنی بلادی ازبهشت

جمع اصحاب و نمادی ازبهشت

سربه کف دادن وَ لبّیکِ خدا

اِرجـِعی بشنیدن ازپیکِ خدا

گرچه سرها ازتنِ یاران جداست

کربلا یاری گرِ دین خداست

کربلا یعنی بیابانهای تف

خاروخسها گه به پاو گه به کف

گُر گرفتن درمیانِ خیمه ها

آتش ودامانِ آن دُردانه ها

کربلا یعنی تنِ تب دارِ یار

روی عُریان اُشتری درگیرودار

کربلا باید که غمخواری کند

دینِ احمد را پرستاری کند

کربلا این تا ابد پیمان ما

دفترودیوانِ بی پایان ما

کربلا؛ یارانِ بی دوزوکلک

یاحسین یالَیتَنی کُنتُ مَعَک

چون شود ماهِ امامت درخُسُوف

کربلا یعنی خُذینی یا سُیُوف

غلامرضامهدوی

سایر اشعار: